700 lat później na zakończenie blisko dwuletnich obchodów rocznicowych odbyła się Msza św., którą uświetnił chór konwersów. Chór konwersów powstał dzięki dotacji ze środków programu „Działaj Lokalnie VI” Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności realizowanego przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce oraz Lokalnej Organizacji Grantowej – Stowarzyszenie LGD „Kraina Łęgów Odrzańskich”. Ksiądz proboszcz przypomniał historię fundacji Sicin i zaprezentował fotokopię dokumentu fundacyjnego, którego zdjęcie znajduje się też w albumie „Siciny. 700 lat lokacji cysterskiej”. By każdy mógł poznać jego treść ksiądz proboszcz odczytał tłumaczenie dokumentu.

    Po mszy odbyło się spotkanie na plebani w którym uczestniczyli konwersi i członkowie grupy św. Mikołaja.

Tłumaczenie dokumentu - Nadanie Sicin klasztorowi w Lubiążu.

Ścinawa 5 grudnia 1309r.

W imię Pana. Amen.

Godnym jest, by na opuszczonym terenie mający władzę z ustanowienia, uprawnieni długim okresem panowania do obecnego wieku nad dobrami pomniejszyć je, zwłaszcza na wypadek zagrożeń w trosce o wzbudzających litość, uskarżających się – ze wzruszeniem dobrami wszystkimi hojnie szafując, my także – Henryk z Bożej łaski dziedzic Królestwa Polskiego, książę Śląska, pan Głogowa, Poznania i Kalisza dobra wszystkie szczodrze darować uznajemy za słuszne i pożyteczne (zbawienne), które w obecnym czasie postanawiamy dla chwały niebieskiej oddać zakonowi, przekonani o słuszności rady księżny pani Mechtyldy, która uczestniczy w spadku i wyrażamy zgodę na darowiznę naszego dziedzictwa. Czynimy to na chwałę Boga i naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, na cześć Maryi Dziewicy Matki tegoż Zbawiciela Jezusa Chrystusa chwalebnie czczonej, nawet nie dla zbawienia duszy naszej i potomków naszych, dla odpuszczenia naszych grzechów, jak tylko zbyt śmiało przyłączamy, będąc w dobrym stanie naszego umysłu, naszą posiadłość ziemską Siciny – położoną na terenie gminy Góra wraz ze wspólnotą kościelną istniejącą wokół tychże Sicin, z krowami i owcami, ze wszystkimi ich przyległościami, łąkami i pastwiskami, lasami albo raczej borami przynoszącymi zysk, z polami uprawnymi i nieużytkami, z krzakami jeżyny, zagajnikami, zaroślami, sadami, pasiekami i zwierzyną myśliwską, wodami, rzekami i strumieniami, groblami i stawami rybnymi, użytecznymi i prawnie wykorzystywanymi bagniskami oraz pozostałymi użytecznościami, które są lub będą należycie zagospodarowane ku pożytkowi obecnie i w przyszłości, zakonowi cystersów.

Uregulujemy jednak na wypadek zagrożenia dóbr w dawnych czasach należących do zmarłego Stefana z Sicin, przejętych w posiadanie pokojowo zgodnie z prawdziwym testamentem tego religijnego męża przez pana Wiriko – księdza całego zakonu mnichów reguły Cystersów klasztoru w Lubiążu w diecezji wrocławskiej

…Ogłaszamy publicznie, że dobra wokół Sicin w całości należące do tychże księży i zakonników, o których ciągle mówimy, scalamy, dajemy na własność bezwarunkowo i zwalniamy z opłat. Postanawiamy przywrócić pierwotny stan niezależności od wszystkich serwitutów względem Polski i Krzyżaków, ograniczających prawa i prześladujących. Zachowuje się prawo do zbierania opłaty za przejazd, wymagający utrzymania.

Ojcowie i bracia zakonni w wymienionym klasztorze w Lubiążu ze wszystkimi prawnymi zwierzchnikami i podlegającymi im szanowanymi  i uwolnionymi całym prawem naszym książęcym i ze wszystkimi dobrami użytecznymi na ziemi i ponad ziemią, jako dobra kościelne wolnymi od pańszczyzny, mogą utrzymywać prawomocnie i posiadać pokojowo i w neutralności, żadnym jakimkolwiek prawem nieograniczone w wymienianych ziemiach wokół Sicin i we wszystkich ich dobrach, jak tylko mają podlegać księżom z Lubiąża i ich urzędnikom.

Do wykonania tej całej umowy, nie tyle z naszej woli, co raczej z pobożnego pragnienia, przyrzeczenie dane księżom i zakonnikom oddania na własność całego terenu wokół Sicin czynimy ważnym przez pana Fryczko, naszego adwokata z Góry. Aby zatem dokonane darowizny nasze uroczyście ogłosić, pańszczyźnianą zależność zachować, jej powagę tym zapisem naszym autorytetem księcia potwierdzamy i pieczęcią naszą czynimy ważnym. Tę darowiznę potwierdzającymi naszymi świadkami są następujący obecni: pan Piotr Stasiewicz, pan Teodor z Frankenbergu, pan Wolfram z Kemenycz, pan Piotr z Ponowicz, pan Jan z Hugwicz, pan Konrad z Lubiąża, pan Szibko Grille i inni liczni wiarygodni.

Datowane w Ścinawie ręką Fryderyka z Bontenze notariusza naszej kurii Roku Pańskiego tysiąc trzysta dziewiątego, miesiąca grudnia, dnia trzeciego…